16 ماهگی

پسر عزیز و دوست داشتنی من امروز٨ آبانه و 16 مین ماهگرد تو...16 ماهه که زندگیم با حضور تو رنگ و بوی دیگه ای داره.

امروز یکی ازون روزاست که وقتی لحظه لحظه نگات میکنم دوس دارم زمان رو متوقف کنم تا این لحظات شیرین تموم نشه و روزی هزار بار میگیرمت تو بغلم و محکم فشارت میدم اینقدر که خودتم شاکی میشی.

مهدیار قشنگم عاشقانه دوست دارم و می بالم به خودم برای داشتن تو.

امروز ازون روزاست که خیلی ماهی و آقا.

واسه خودت میری و میای و یه لبخند شیرین همیشه گوشه لبته.

گاهی با مامان جون یا بابا که در مورد تو حرف میزنیم با اینکه سخت مشغول بازی هستی زیرزیرکی گوش میدی  و جاهایی که میفهمی مربوط به خودته با اون زبون کودکانه ت آروم تکرارمیکنی.کلا خیلی دقیقی و حواست حسابی جمعه!

مامان جون توی آشپزخونه آروم برنامه امروزشونو میگفتن و گفتن احتمالا با ماشین میرم و تو که اون گوشه پذیرایی بودی و واسه خودت بازی میکردی سریع اشاره کردی به پنجره رو به کوچه و گفتی ماما،دید!

چند روزیه که کلمه بیا رو یاد گرفتی.

تلفن که زنگ میزنه میدوی گوشی رو برمیداری و با صدای بلند داد میزنی:الووووو....بعدشم یه عالمه حرف میزنی واسه خودت.

پسرک مهربون من همش مشغول بازی هستی و خنده و کارهایی که دل مامان واست ضعف میره.

صبح ها همیشه اولین نفری هستی که بیدار میشی و خودت تنهایی مشغول بازی میشی.

هنوز به شدت عاشق نقاشی کشیدنی و جدیدا علاقه بیشتری پیدا کردی به ماشین بازی و تمرکز شدید روی حرکت چرخ ها.

خیلی دوس داری من یا بابا مث ببعی چاردست و پا و بع بع کنان دنبالت کنیم...اینقده ذوق میکنی که از شدت خوشحالی جیغ میزنی.

خودتم که تازگیا ببعی میشی و روی دوپات خم میشی و صدای ببعی رو باصدای لرزان واسمون درمیاری.

پسرم قشنگی های تو خیلی بیشتر از اونیه که بتونم واست بنویسم فقط میخوام بدونی که با اون جثه کوچیکت برای من وبابا بیشتر از تموم دنیا بزرگی و ارزشمند.

و اینکه برای من شدی آینه قدرت خداوند.خدایی که بزرگی قدرتش رو برای ما در وجود تو ظاهر کرده.اینکه مهدیار کوچولوی من چقدر خودجوش داره همه چیزو با تموم ریزه کاریهاش یاد میگیره و اجرا میکنه بدون اینکه ما تلاشی بکنیم واسه آموختن به تو.

پسر کوچولوی من بدون که نفسم به نفسهات بنده...نفس هایی که عطر کودکانه ش تموم زندگیمونو خوشبو کرده.